Pozwól sobie przetrwać zimę. SUP FITNESS

Dzisiejszy wpis zamieszczam w rocznicę spotkania z Beatą Dąbrzalską instruktorką SUP Fitness. Nasza pogawędka w kawiarni Stojaki z końcem lutego 2018 r. zaowocowała skromnym wywiadem, dotyczącym korzyści z pływania na desce SUP, który wzbogaca merytorycznie Część 1 Przewodnika dla (nie)perfekcyjnej surferki TO SUP OR NOT TO SUP na moim blogu. To wtedy padło hasło SUP FITNESS po raz pierwszy, na zajęcia które dotarłam dopiero w tym roku.
Forma i nieco żartobliwa treść dzisiejszego wpisu to moje podziękowania dla Beaty za współpracę oraz wdzięczność za promowanie tego sportu.

SUP FITNESS

4… 3… 2… 1… Przyłączam się do instruktorki, odliczając po cichu ostatnie powtórzenia. Marzę o chwili odpoczynku zanim przejdziemy do następnych ćwiczeń lub powtórzeń serii. Jest ciężko, chociaż rozgrzewka nie zapowiadała kryzysu w moim ciele. Byłam przygotowana mentalnie na większy wysiłek. Wiedziałam, że będzie ciężej, niż na zajęciach SUP JOGI.

Jedziemy dalej. Znowu 4… 3… 2… 1… Prawa ręka w górę, w dół i zmiana. I mocniej. Koncentrację utrzymuję od samego początku zajęć, mimo to przechodzi mi przez myśl co ja sobie zrobiłam. Wymachy ręką, unoszenie nóg, skręty tułowia to nuda, kiedy wykonuję je „na lądzie”. Te same ćwiczenia stają się masakrą treningową w momencie, gdy pod sobą mam niestabilne podłoże.

Słyszę wyczekiwane 4… 3… 2… 1… Odpoczynek. Rozluźniam się. Oddycham. Jest mi gorąco. Chce mi się pić. Szukam ochłodzenia mocząc dłonie w wodzie. Ta jednak jest ciepła i nie przynosi ulgi.

Przysiad i w górę, przysiad i w górę. Faluję miednicą jak syrena, przypominając sobie ćwiczenia z tańca brzucha. Utrzymywanie koncentracji, łapanie równowagi, obserwowanie, słuchanie oraz podążanie za Beatą, korekta postawy i weryfikacja poprawności wykonywanych ćwiczeń to wszystko, co muszę ogarniać jednocześnie, do tego będąc na pływającym podłożu. Im trudniej, tym bardziej się męczę. Coraz częściej zerkam na wodę. A może tak dać nura, może nikt nie zauważy?

Startujemy z kolejnym ćwiczeniem. Energetyczna muzyka wydobywa resztki sił schowane gdzieś – nie wiem gdzie – głęboko w moim ciele oraz ostatnie pokłady motywacji w mojej głowie. Czuję palenie w mięśniach. Oby nie uległy samozapłonowi. Trzymam tempo, chociaż żołądek podchodzi mi do gardła. To czas, kiedy obiecuję sobie, że kończę ze słodyczami, z pyszną, gorącą kawą latte i wieczornym obżarstwem.

4… 3… 2… 1… Przerwa. Opadam na deskę. Patrzę na zegarek, 15 minut do końca. Ostatnie powtórzenie serii na uda i pośladki. Najgorsze. Nie poddaję się. Brzuch spinam na maxa, wbijam się w deskę każdą częścią ciała akurat przylegającą do niej. Koryguję swoje ustawienie, aby uzyskać równowagę. Idzie mi coraz gorzej. Dawno nie dałam sobie takiego wycisku. Odczuwam bark formy. Jestem zła na siebie, że tak się zaniedbałam. Czuję w moich udach 3 kg nadbagaż.

Odżywam, kiedy ćwiczenia odbywają się w pozycji stojącej. Zwłaszcza jedno przypada mi do gustu. Przypomina mi shimmy z tańca brzucha. Zginam w szybkim tempie prawą i lewą nogę w kolanie, wprawiając w ruch biodra. Czuję jak deska kołysze się pod moimi stopami. Mogę wyżyć się na niej, dając upust swojej złości. Przy okazji zerkam na dziewczyny, czy są tak samo zmęczone jak ja.

I 4… 3… 2… 1… Rozciąganie. Nareszcie. Czy to jest moment, kiedy mogę powiedzieć, że przeżyłam zajęcia? Leżę, rozciągając uda. Patrzę na odbicie swoje i deski na niebieskim suficie. Mimo zmęczenia i bólu w mięśniach uśmiecham się, zadowolona z samej z siebie.

Do domu wracam z marzeniem o szklance zimnej wody, szybkim prysznicu. Kładę się spać z obawą o jutrzejszy poranek, czy będę w stanie podnieść się z łóżka. Zasypiam z uczuciem głodu, ale nie tego konsumpcyjnego, lecz sportowego na więcej takich treningów.

Najważniejsze informacje:

Podejmujecie wyzwanie? Jesteście gotowe? Na prawdę warto!